Toeval of geen toeval exact zeven jaar geleden werd ik (wij) geconfronteerd met darmkanker. Het begin van een lange zware ongeneselijke lijdensweg. Bezaaid met liefde, onbegrip, geduld, ongeduld en zeker niet onbelangrijk de daarbij horende lopende rekeningen.
Het begon allemaal met regelmatig bezoek aan het toilet, tot 6 maal per dag. Soms was er geen mogelijkheid tot dat bezoek met alle gevolgen van dien. Om mijn vrouw wat ontlasten en niet ongerust te maken, waste ik zelf mijn ondergoed. Als ik maar weer niet ziek werd, geen onderzoeken om nog maar te zwijgen van een mogelijke opname dat te voorkomen was mijn vurigste wens.De reden? Wel…ik werd aan beide longen geopereerd in het Uz Edegem door Prof. Paul Van Schil. Door deze slepende longziekte werd ik met regelmaat opgenomen in het ziekenhuis. Neen, ik wilde niet meer naar het ziekenhuis dat stond vast. Terug het leven ademen, voelen en ondergaan dat waar ik naar uitkeek. Dus verzweeg ik mijn darmproblemen. Al gauw werd ik goed bedreven in het wassen van mijn onderbroek(je). Enige maanden gingen voorbij.
Tot ik op een dag weer sukkelde met de longen en mijn huisdokter, dr.Beierens mij onderzocht. Het kwam ter sprake over die vervelende stoelgang. De dokter vroeg welke kleur deze had. Ja… een beetje rood zei ik terughoudend. Ze keek mij bijzonder onder de indruk aan. Jij moet dringend naar de maag- en darmdokter zei ze, nam tegelijkertijd haar telefoon en belde voor een dringende afspraak. Deze was zo geregeld. Met een bezorgde blik liet ik haar buiten.
Het was een zonnige mooie dag toen ik werd opgenomen voor het onderzoek aan de darmen. Vooraf moest ik een kannetje uitdrinken om de darmen zuiver te maken. Op tv was een komedie bezig en nietsvermoedend was ik met afwisselende blikken aan het genieten van het zonnetje buiten, dan weer licht verblindend plaatste ik mijn blik naar het scherm binnen. Ik kan mij de mooie hilarische film niet meer herinneren maar ik had in lange tijd niet meer zo gelachen dat is tot op de dag van vandaag zo gebleven op een paar uitzonderingen na.
Nadat ik het heugelijke nieuws van de heldere stoelgang melde aan de verpleegster werd ik onderzocht door de specialist. Het is onwennig soms beschamend maar des temeer noodzakelijk. Dit onderzoek is van levensbelang zeker bij oudere personen. Het MOET nu eenmaal. Voor uw partner, kinderen kleinkinderen maar vooral voor U zelf. Teveel mensen spelen en ik benadruk spelen met hun leven omdat zij er tegenop kijken dit onderzoek te laten doen. Verdomme, ja…sorry maar ik ben NOG steeds boos op mezelf! WAAROM ik in GODSNAAM…. WAAROM was ik niet eerder naar de dokter gestapt.
NU IS HET TE LAAT. Ik kan niet meer terug. Het is geen aangenaam onderzoek geen enkel onderzoek trouwens. De dokter ronde het onderzoek af met de verontrustende woorden dat wij ons aan het ergste konden verwachten. “5 á 6 chemo’s krijgt U, slaan ze niet aan dan neem je van elkander maar afscheid” waren de lichtgeraakte arts zijn woorden omdat ik ergens nog een tweede opinie gevraagd had.
ZEVEN slepende dagen en nachten, met geen woorden te beschrijven. U heeft KANKER… was bij de volgende consultatie het verdict. Gelukkig niet aan het uiteinde van de darm wat later nog goed nieuws bleek te zijn anders kon ik met een stoma ( ik stoma, wat is dat) rondlopen. Mèt UITZAAIINGEN naar de lever. Deze uitzaaiingen had ik kunnen voorkomen als ik vlugger en zonder enige TWIJFEL naar de dokter gegaan was. “Ik stuur U door naar de oncoloog. Dr Lybaert.” Wat nu?
Men zweeft, weet totaal niet meer wat onder en boven is, niet te beschrijven en enkel en alleen te begrijpen door mensen die spijtig genoeg hetzelfde hebben ondergaan. Bij het volgend bezoek van mijn huisdokter dr. Beierens (nu op welverdiend pensioen) neemt zij contact op met dr. Van Miegroet een prachtige chirurg die mij direct wilt opereren en zo de tumor –ondertussen circa 10cm– perfect kon weghalen. Waarvoor mijn respect en dankbaarheid. De darm is voorlopig kankervrij. Nu naar de oncoloog dr Lybaert voor verdere behandelingen en opvolging.
Op consultatie bij dr Lybaert. Nog bijkomende onderzoeken later aan de lever. Twee tumoren van 5cm diameter en drie van 3cm. Deze worden ook vakkundig verwijderd door de chirurg dr Sablon en het team. Acht uur later werd ik wakker op intensieve zorgen. Daarna drie maal 9 maanden chemo.
Niet te verwoorden. Afzien. Wens ik niemand toe. Daarna nogmaals een ingreep aan de lever voor een tumor waar dr Sablon het beste van zichzelf geeft waarvoor oprechte dank. Na nog enkele ingrepen om mijn leven een beetje aangenamer te maken door dr Van Miegroet.
Zoals gezegd word ik opgevolgd door mijn oncoloog dokter Lybaert. Waar ik nu al exact zeven jaar in behandeling ben waarvoor mijn dank voor zijn inzet in goede en minder goede momenten. Moeilijk, afzien, soms mensonwaardig je hebt geen keuze. Ja toch wel maar dan wel met de nodige risico’s. Met enige bezorgdheid en de daarbij horende oproep luid dan ook, laat uw om de twee jaar onderzoeken. Doe het voor uw partner, kinderen, kleinkinderen, familie, vrienden maar vooral voor UZELF.
Genegen,
Erik V.
© 2018 VZW Stop Darmkanker - Ondernemingsnummer: 0847.289.456 - ING BE67 3631 0165 1087 - Website geschonken door Edge.be uit Antwerpen.
Reacties (28)
03/03/2019 - 14:18
Wat een verhaal… mijn echtgenoot heeft dezelfde lijdensweg ondergaan maar is na 2 jaar gestopt, heb hem moeten laten gaan… vroegtijdig bij zijn is zeker een must maar ondanks dit heeft het bij mijn echtgenoot toch niet mogen baten… ik wens jou en je gezin nog heel veel sterkte en nog heel draaglijke jaren toe, Martine
03/03/2019 - 14:45
Ja heb ik ook moeten ondergaan, en dat op leeftijd van 39j is eventjes verschieten als je die diagnose krijgt, was ook in staduim 4 dus veel goeie vooruitzichten had ik niet, maar ik heb een hard karakter dus dat is een pluspunt, wou ook mijn dochter die dan 11 was niet alleen achterlaten zonder moeder. Na lange lijdensweg en veel operaties zijn we er gekomen zelfs de artsen waren verwonderd, maar we zijn er nog. Dus mag je nooit de moed opgeven zou ik zeggen, t is zwaar maar de moeite waard.
03/03/2019 - 14:58
Een triestig verhaal,waar veel steun en doorzettingsvermogen nodig bij waren..Ja,waarom stellen we soms noodzakelijke dingen uit..omdat we schrik hebben voor wat het resultaat gaat zijn,omdat we ergens weten dat het niet goed gaat zijn..omdat,zoals bij u,je niet weer naar het ziekenhuis wil..Ik heb ook darmkanker gehad,maar door een allerte huisdr direct doorgestuurd naar maag-darmspecialist,coloscopie gedaan,tumor van 5cm,gelukkig geen uitzaaiingen,geopereerd,ziekenhuisbacterie gehad,na 14 dagen naar huis,dagelijkse verzorging vd wonde die eens ontstoken is geweest en dan 5 jaar om de zoveel maanden onderzoeken naar eventuele uitzaaiingen,elk jaar coloscopie..Ben nu 6 jaar later,alles gaat goed,enorm veel steun gehad van man,kinderen en vriendinnen,anders lukt het niet..Wens u héél veel succes met de verdere behandeling en steun van uw vrouw en omgeving ! xxx
03/03/2019 - 15:00
Ook bij mij werd op 52 jarige leeftijd darmkanker vastgesteld.
Dit was in 2015, na een operatie waar de tumor werd weggenomen en 6 maand chemotherapie werden er in 2016 uitzaaiingen vastgesteld oo het buikvlies en de eierstokken. Opnieuw operatie nu debulking met Hipec. Een operatie die 8u heeft geduurd. Alles ging goed, driemaandelijkse controle, tot er eind vorig jaar via petscan werd vastgesteld dat ik opnieuw een letsel had. Nu aan de appendix, 28/12/2018 ben ik dan voor de 3de maal geopereerd. Voor de 2de maal Hipec. (verwarmde Chemo in de buikholte).
Volgens mijn oncoloog zou ik nu volledig kankervrij zijn, ik probeer er zeker in te geloven en ga voor de 100% genezing.
Ik wens iedereen die deze ziekte moet ondergaan veel moed en sterkte, ook voor hun familie.
Gerd
03/03/2019 - 15:41
En wij die hier aan het paniekeren zijn mijn man 10 cm darm uitgehaald. 6 kuren chemo achter de rug. Zijn ongerust darmkanker fase 1. Morgen terug scanner hopen op geen uitzaaiingen wat 3 maanden geleden ook niet het geval was. Maar wat een geluk dat de stoelgang test er was. Was zeker te laat geweest eer er ongemakken gingen zijn
03/03/2019 - 16:02
Beste ,
Wat een verhaal , stond met tranen in de ogen toen ik het leesde. Bij mij vorig jaar darmkanker vastgesteld op 44 jarige leeftijd.Bij mij ook 20 cm darm tussen uitgehaald , maar al geluk zonder nabehandelingen. Dus bij deze mensen geef nooit de moed op hoe zwaar het ook is . Dus aan Erik V heel veel sterkte , en we staan allemaal mee achter u , hou de moed erin. Veel beterschap.
Groetjes Johan
03/03/2019 - 16:05
Ik ken deze strijd,
6 en een half jaar heeft mijn echtgenoot gevochten voor dat het waard was, uiteindelijk heeft hij het moeten opgeven 50,,maanden geleden
Dus aan al wie Di leest laat u bijtijds onderzoeken, het kzn levensreddend zijn
03/03/2019 - 17:01
Verleden jaar het water inmijn zoon kelder aan het opnemen ,nawaterverzachter gezet. Kreeg ik hevige pijn aan de buik. Met mijn man dringend naar spoed.Daar verschillende onderzoeken.Op een plaats volledig afgesloten.Resultaat 5cm tumor met uitzaaiingen lymfeklieren.Operatie en 6 maanden chemo .Wat was ik bang.Nu regelmatig bloedcontroles enscanners.Door het boek van dr colemont en jullie reacties,ben ik wel niet alleen en gaat het leven verder positief.Doe zeker de darmonderzoektest al is die test niet volledig,maar ze zoeken wel bloed op in de stoelgang.Ik wens iedereen veel moed.
03/03/2019 - 17:06
Ik vecht nu 2 jaar tegen darmkanker. Ik heb al een zware lijdensweg achter de rug. Dankzij de steun van mijn familie hou ik het vol. Het is een rotziekte met voor mij levenslange gevolgen. Ik heb de test gedaan. Alles was ok. En toch had ik 2 jaar later een tumor. Soms geef ik de strijd bijna op
Het is heel moeilijk. Gelukkig word ik goed opgevolgd in het uz Gent.
03/03/2019 - 17:58
Het is een Rotziekte . Ik ben vorig jaar mijn mama van 63 verloren aan darmkanker. Er zaten 8 maanden tussen het ontdekken en haar overlijden. De kanker was uitgezaaid. Zat overal. Ze heeft nog een operatie gehad , 12 chemo kuren (waar ze telkens heel slecht van was )en bestraling van de hersentumor (uitzaaiing ).
Chemo deed goed zijn werk . Operatie was geslaagd. Alles leek de goede kant op te gaan. Tot ze op een bepaald moment plots niet meer kon stappen. 5 dagen later was ze dood. Haar signalen voor het ontdekken van de ziekte was enkel een beetje lage rugpijn. Ze deed ook elke keer de testen mee.
Veel sterkte aan al diegene die tegen de ziekte aan het vechten zijn .
03/03/2019 - 21:04
Mijn moeder is overleden aan darmkanker, met een stoma. Bij mijn zus en één van mijn twee broers werden poliepen weggehaald op de darmen. Ik doe het darmkankeronderzoek niet met volle goesting maar wel met heel veel overtuiging! Ik wil verdorie niet eindigen met zo’n zakje aan mijn lijf! Duim omhoog voor jouw verhaal en twee duimen omhoog voor je oproep : laat je om de twee jaar onderzoeken. Doe het voor uw partner, kinderen, kleinkinderen, familie, vrienden maar vooral voor UZELF. Heel veel sterkte Erik!
03/03/2019 - 23:11
Veel,sterkte,
Ik ken de ziekte ook, bijna 2 jaar geleden op 3 maand met 3 , paps, ik en broer operatie van darmkanker fase 2 en 3 …. helse ritten kan ik je verzekeren
Een 3 tal maand later paps kahler kanker en helaas nu bijna 1 jaar geleden ons mama moeten laten gaan
Iedereen zou de test zeer op tijd moeten doen , mijn kids zijn geplaatst in genetische erfbaarheid, leg het eens uit aan hun
Kan je je voorstellen de eene is het ziekenhuis uit en de andere is geopereerd
Positief denken is een must, chemo en alle andere dingen zijn een ondergaansfase
Zelf hou ik het nog steeds vol met voetreflexologie weekelijks om mijn energieveld op pijl te houden….
Elke morgen ben ik blij om wakker te worden , de controles, maandelijks, 3 maandelijks, half jaarlijks , enz wat zijn wij blij dat we nog kunnen gaan , maar mensen laat je tijdig testen zodat je het verdict kanker kan vermijden !!!!!
04/03/2019 - 12:36
Beste Erik, beste vriend,
Dit is inderdaad een heel triestig verhaal. Ik wens U toch veel moed en sterkte en profiteer nog van het leven in de mate van het mogelijke, want niettegenstaande Uw ziekte zijn er toch nog bepaalde dingen in het leven waarvan je echt kan genieten!!
Tot binnenkort
Willy
04/03/2019 - 16:30
Erik, dit heb je prachtig geschreven. Ik denk dat we nog niet half weten wat je meemaakt. In ieder geval ben je een sterke, moedige man. Velen van ons hadden waarschijnlijk de strijd al opgegeven. Ik wil je maar 1 ding meegeven, RESPECT voor jou. Liefs Leen
04/03/2019 - 21:11
Op 44jaar darmkanker,fase 1.Geen chemo,25cm darm weggehaald.Om de 2 jaar nog coloscopie.Is nu 8 jaar geleden.wat ben ik dan toch een geluksvogel als ik jullie verhalen lees.Sterkte aan iedereen die dit meemaakt.
05/03/2019 - 00:08
eric, je hebt mij geholpen,
Door jou verhaal laat ik de onderzoeken doen,
die de artsen me aanbevelen waaronder ook darm onderzoek,?
waarvoor mijn dank
05/03/2019 - 09:54
Papa, het blijft een moeilijk verhaal he. Hopelijk wijst je volgende scan op ‘goed’ nieuws. En kan je iets of wat met een gerust hart uitkijken naar de komst van je 3de kleinkind he! Liefs van je jongste!
05/03/2019 - 18:37
Lieve mensen allemaal, mijn man en ik kennen Erik nu al een tijd en we weten dat het een enorme zware strijd is die hij doormaakt., maar het is vooral de steun en de vriendschap van vrouw, kinderen kleinkinderen, en vrienden die het voor hem de moeite kunnen maken om verder te blijven vechten.
Wijzelf zijn niet getroffen door deze ziekte maar wel zeer geraakt door het leed dat velen onder jullie doormaken.
Veel sterkte aan allen, en beste Erik tot binnenkort
06/03/2019 - 22:09
Lieve papa
Wat heb je dit mooi verwoord!
Knap en moedig van je!
Een heel mooi gebaar zo de mensen te kunnen helpen en hen te steunen.
We kijken naar jouw op, hoe je van dag tot dag weer vecht!
Doe zo verder en geef vooral nooit op!
Dikke knuffels van je 2kleine kapoenen hier en je grote dochter😚
We zijn fier op je!
13/03/2019 - 22:36
In mei is het 4 jaar geleden, dat ik geopereerd werd aan darmkanker T1 en
ik heb geen nabehandeling gekregen. Er kamen bij deze ook andere aandoeninkjes aan het daglicht. Pas nu kom ik tot rust en kan er zo van genieten van veel minder doctersbezoeken. Alle respekt als je alles aan moet kunnen met Chemo erbij
Er zijn prachtige mensen in de medische wereld, reken op hun kunnen
Nieuwe patienten moeten niet bang zijn van de coloscopie en de o.p. het valt alles best mee.
Ik hoop dat huisartsen nu de patienten op tijd op het darmonderzoek wijzen,
en niet zoals bij mij, waar de tumoor opgespoord werd door bevolkingsonderzoek, ik was al 62 terwijl bij mijn vader ooit op tijd een polyp
werd weggenomen
Jullie allen veel moed en liefde
17/03/2019 - 19:53
Lieve, moedige Erik,
Ik ken je verhaal. Toch ben ik aangedaan het hier te lezen. Het is mooi op een bepaalde manier. Het is moedig. Zoals je bent. Het is ook confronterend als ik eraan denk hoe ik altijd opnieuw ‘in de val trap’ van mijn drukke bestaan als een gezonde energieke vrouw … Gezondheid is allerminst vanzelfsprekend en toch staan we daar nog te weinig bij stil, ook al werden we zelf helaas al te vaak geconfronteerd met deze vreselijke ziekte en de impact ervan op relaties, gezinnen. “Dag per dag. Vooruit is de weg!”, dat is het motto van een goede vriendin van mij. Ik wens je alle goeds en hou opnieuw contact. Kus.
01/04/2019 - 18:18
Aan alle mensen die zo steunend gereageerd hebben.
Het pakt mij op een zodanige manier die niet te verwoorden is.
Langs deze weg voel ik mij geroepen om mee te delen d
01/04/2019 - 18:20
Aan alle mensen die zo steunend gereageerd hebben.
Het pakt mij op een zodanige manier die niet te verwoorden is.
Langs deze weg voel ik mij geroepen om mee te delen dat ik terug hervallen ben. Woensdag nog een bijkomende CT scan met vloeistof om daarna te mogen vernemen wat de dokters gaan doen.
Zucht.
01/06/2019 - 19:04
Dag Erik,
Wat een verhaal. Ik heb er een deeltje van meebeleefd, maar nadien is het niet de goede richting uitgegaan. Ik wens je dat het dat nu wel doet. Wat mij wel veel plezier doet, is de reacties van jouw dochters. Blij voor jou, dat dat wel in de goede richting is geëvolueerd. Ik wens je het allerbeste !
04/06/2019 - 17:34
2015 HAD IK DARMKANKER .NA 2 JAAR BEN IK .VOLLEDIG GENEZEN
DANKZIJ DOKTER LYBAERT ONCOLOGIE EN HET GANSE TAEM STRAAT 969
09/12/2020 - 09:48
Ik kies de natuurlijke weg.
Onze voeding is ons medicijn, ons medicijn is voeding.
Het is mogelijk het microbioom te verbeteren. Ook de staat van de darmslijmvlies en is op een natuurlijke wijze te verbeteren.
Dit is mijn visie
http://www.weesgezobd.com
16/01/2021 - 14:02
Op 18november moest ik een coloscopie ondergaan omdat ik een positieve stoelgangtest had.Bij de coloscopie heeft men dan een poliep van 1 cm verwijderd.Twee dagen later kreeg ik dan al een telefoontje dat er kwaadaardige cellen in de poliep gevonden waren.Na de foto’s en een operatie bleek gelukkig dat er buiten in de poliep geen kwaadaardige cellen meer te vinden waren.Gelukkig had indien stoelgangtest gedaan want ik had echt van niks last!
25/05/2022 - 13:45
Wauw wat een heftig verhaal..
Wat waren zoal jullie symptomen? Hoe hebben jullie het ontdekt?