78. Wim D. 55 jaar

• Stopdarmkanker
• 19/11/2022

Darmkanker in tijden van corona

Begin 2020 kreeg ik een uitnodiging van het bevolkingsonderzoek in de bus om een staaltje te willen leveren. Daar ik met een verpleegster getrouwd ben, kreeg ik de nodige stimulans om dit asap in orde te maken. Het resultaat van deze test was niet al te goed en een colonoscopie was dan ook onvermijdelijk om te weten of het ernstig was, echter gooide corona roet in het eten en werd deze uitgesteld naar september. Het onderzoek van de colonoscopie wees uit dat er een tumor in de endeldarm aanwezig was die onmiddellijk moest verwijderd worden (de vraag : “was het een ander resultaat geweest indien het uitstel er niet was geweest omwille van corona” heb ik me duizend keer gesteld maar het heeft me uiteindelijk ook geen meter verder geholpen).

Een serie scans en bloedonderzoeken volgend met een darmoperatie tot gevolg. Gelukkig was ik nog in goede conditie en heb ik van deze operatie snel kunnen recupereren zodat ik het gewone leven terug kon oppakken. Mijn positiviteit en steun van mijn naasten hebben mij geholpen om er in zeer korte tijd bovenop te komen. Luisteren naar je lichaam was op dat moment het allerbelangrijkste om snel te recupereren.

Elk kwartaal had ik een check up, een verplicht nummertje maar niets om me zorgen over te maken, om na te gaan of alles in orde was. Op 10 december 2021 had ik zo’n “verplichte afspraak” en zoals elke keer ging ik ’s avonds mijn waarden controleren. “Out of the blue” zag ik verhoogde tumor waarden en een uitzaaiing in de lever. Mijn wereld stortte voor een tweede keer in. De positiviteit die ik nog had tijdens de eerste diagnose had ik volledig verloren en verscheidene doemscenario doken op.

Resultaat : starten met chemo gevolgd door een leveroperatie om dan nog enkele maanden de chemobehandeling verder zetten. Ik zal voorbije kerstavond dan ook nooit vergeten want dan kwam de verpleger de chemo voor de eerste keer afkoppelen. Het aftellen was begonnen en ik wist dat het lang zou duren maar als kankerpatient heb je niet al teveel opties. Uiteindelijk was mijn laatste chemo afgerond op 15 Juli. Tijdens de behandeling probeerde ik mijn positiviteit terug te krijgen want de weg die is uitgestippeld moet bewandeld worden, is dit met- of tegenzin, je moet er toch door.

Vandaag heb ik al twee check-ups achter de rug (positief) en probeer ik terug volop van het leven te genieten maar als de dag van de controle dichterbij komt, kruipt de angst in mijn lijf. Ik ben er zeker van dat deze angst nooit meer zal weggaan maar dat is dan maar zo.

Het was en is een moeilijke periode maar wat ik geleerd heb : probeer steeds positief te zijn, het zal je genezingsproces niet versnellen maar het is wel aangenamer voor je naasten en voor jezelf. En heb je een slechte dag …. So be it, tomorrow is another day.

Wim Decat