Het blogboek

De maand Maart is wereldwijd de Internationale Darmkankermaand. Ideaal om extra aandacht te besteden aan een ziekte waarmee één op 20 Vlamingen ooit geconfronteerd wordt. De WHO vindt het overigens een “ideale” ziekte om vroegtijdig op te sporen. Het voldoet aan alle criteria voor screening. In het VTM-nieuws van afgelopen zaterdag had ik de mogelijkheid […]

Het aftellen is nu echt begonnen. De maand Maart komt met het uur dichterbij. Gelukkig krijgen we dit jaar nog een extra (schrikkel)dag cadeau. Te veel hooi op onze vork genomen? Dat zullen we binnen enkele weken weten. Maar in de strijd tegen darmkanker kan je nooit genoeg kruit verschieten. Volgende week vrijdag staat ons

Nieuwjaarswensen, nieuwjaarskaarten, nieuwjaarsbrieven… je wordt er dezer dagen bijna letterlijk en figuurlijk onder bedolven. Ook hier heeft de digitale (r)evolutie lelijk huis gehouden. Het aantal echte kaarten is drastisch in aantal afgenomen, de virtuele versie doet je mailbox uitpuilen. Dan mag je nog blij zijn dat je spamfilter een deel van het werk doet. Soms vraag

“Couckiaans”…. Deze term staat wellicht niet in de allerlaatste editie van de “Dikke Van Dale”, maar wat mij betreft mag die in de volgende zeker opgenomen worden. Wat dan de precieze definitie is laat ik aan de experten over. Maar woorden als : onnavolgbaar, out-of-the-box, gouden hart, ondernemer en filantroop mogen daar gerust deel van

Terwijl Brussel in de greep was van het terreuralarm had ik de gelegenheid om het weekend door te brengen in Sköpje, in het hartje van de Balkan. Ik moet eerlijk bekennen dat ik er opnieuw de landkaart van Europa had moeten bijnemen om precies te weten waar ik naar toe ging.  In Sköpje werd het 6de

Ik kijk er iedere week naar uit. De zondagmorgen, voor mij het meest “heilige” moment van de week. Het regionale “Wakker op Zondag” en nadien de nationale “Zevende Dag” zijn meestal ook van de partij. De ochtendwandeling naar de bakker om de hoek (letterlijk en figuurlijk) kan je moeilijk een fysieke inspanning noemen, maar het

“Er zijn van die dagen, er zijn van die weken”. De afgelopen week zal nog lang in mijn geheugen gegrift blijven. Maandagavond een “gewone” lezing voor het brede publiek in Deinze. Dinsdagvoormiddag een uitgebreid en boeiend gesprek met een man dankzij wie mijn leven de volgende jaren grondig zal veranderen. Klinkt misschien vreemd, maar binnen

Hét beeld van de afgelopen week was zonder enige twijfel de foto van het kleine levensloze lichaampje van Aylan, het driejarig jongetje dat aanspoelde op het strand van de Turkse Rivièra. De laatste vakantiegangers waren pas net vertrokken of dit zuiders plekje dat normaal garant staat voor alles wat met zon, zee en strand te

Nog enkele uren…en dan is het zover. Finito, gedaan met de vakantie. Een tiental dagen zon, zee en strand met de familie in Italië moeten genoeg zijn geweest om de batterijen terug op te laden. Het was nodig en het zal nodig zijn. Het najaar belooft immers erg druk te worden. De agenda voor lezingen

Het leek destijds wel op een eerste schooldag. Net terug van een jaar extra opleiding in het buitenland en klaar om als kersvers maagdarmspecialist in het St.Vincentiusziekenhuis in Antwerpen te beginnen. Geen onbekend terrein, ik was er in 1981 al stagiair geweest en had er ook 2 jaar van mijn opleiding inwendige geneeskunde gedaan. Het