“Mijn bloed was toch goed …”

Enkele bedenkingen: 1. De mythe van het bloedonderzoek: dat is geen mythe maar een realiteit. Toen ik enkele jaren bij mijn huisarts kloeg over aanhoudende vermoeidheid en hartritmestoornissen werd er een bloedonderzoek gedaan en werd ik doorverwezen naar een cardioloog.Voor een afspraak bij de cardioloog in het ziekenhuis was een wachttijd van minstens 6 maanden maar er een snellere afspraak was mogelijk als ik naar zijn privépraktijk kwam. Dan kon het binnen de week, maar dan ging het ‘ietske’ meer kosten.Ik daar naartoe .. en dat viel goed mee want dan waren de resultaten van alle onderzoeken beschikbaar bij de huisarts op de dag waarop we weer een afspraak hadden. Volgens de cardioloog kon er uit de onderzoeken bij hem niks ernstig vastgesteld worden en ging hij onmiddellijk de huisarts hiervan op de hoogte stellen. Die moest mij dan maar ‘verder helpen’.Bij de huisarts aangekomen wordt mij de les gespeld. Ik heb niet willen luisteren naar de adviezen van de cardioloog en ik heb de fietsproef vrijwillig vroegtijdig afgebroken. Ik repliceerde dat ik van de cardioloog voor advies precies naar mijn huisarts moest gaan en dat de fietsproef in onderling overleg was afgebroken. Ik vond het trouwens een rare fietsproef omdat die ‘zuignappen’ er om de haverklap vanaf vlogen zodat ik vragen had bij het resultaat van de registratie van gegevens. De cardioloog had het ook verschillende keren over het Chronisch Vermoeidheidsyndroom als mogelijke verklaring van mijn klachten. Ik vond dat een nogal ‘rare’ diagnose voor een cardioloog maar wou met hem daar niet over in discussie te treden. Er was geen ‘technisch defect’ (vb. afwijking aan de hartklep) vastgesteld en voor mij was dat het voornaamste. Ik wou zo snel mogelijk betalen en vooral vertrekken.Bij de resultaten van de bloedproef zei de huisarts dat er geen ‘ijzertekort’ was en plots zei hij : ja , ik heb uw bloed ook op darmkanker laten onderzoeken maar ze hebben bij u geen darmkanker gevonden. Aangezien hij mij daar niet vooraf van ingelicht had (van het onderzoek naar het ijzertekort was dat wel gebeurt) vroeg ik de resultaten van de labotesten mee. Dat kon.Voor een ‘leek’ is de nadere studie van de labotesten lastig maar vai onder meer de Rizivnomenclatuurcodes bleek de enige mogelijk band met het bloedonderzoek en de opsporing naar darmkanker een ‘CEA-bepaling’ te zijn.Ik weet nu dat dat onderzoek helemaal geen onderzoek is dat dient tot vroegtijdige opsporing van darmkanker. Waarom ik dit meldt ? Ik hoor regelmatig van anderen dat hun huisarts een bloedonderzoek (de ‘CEA-bepaling’) gebruikt om darmkanker op te sporen. In uw blog ‘kikken jullie daar niet van’ .Volgens mij terecht , maar leg dat dan ook uit aangezien jullie de patiënt telkens naar de ‘huisarts’ doorverwijzen. 2. Er is ook nog een andere mythe: de mythe van de alles wetende huisartsVolgens de Aanbeveling voor Goede Medische Praktijkvorming van Domus Medica zal een huisarts de gFOBT aanbevelen. In jullie blog wordt de iFOBT (de ‘mascara’test) aanbevolen. Is dat niet verwarringscheppend ?Volgens de Aanbeveling voor Goede Medische Praktijkvorming van Domus Medica zal bovendien een huisarts gemiddeld eens per vier à vijf jaar geconfronteerd worden met een nieuw geval van colorectale kanker.http://www.domusmedica.be/images/stories/aanbevelingen/ab_colorectale_kanker.pdf, p. 343De begeleiding van een kankerpatiënt van 4 à 5 jaar geleden gebeurt vandaag compleet anders. Zelfs het opsporen van kanker is geen louter medisch-technisch item (niet een zaak van een welbepaalde test) meer. Er komen heel veel andere zaken aan te pas, vooral die bekeken vanuit patiëntenperspectief.

Antwoord op vraag 1 : Dit betreft het gebruik van de bepaling van het CEA (carcino-embryonic-antigen) als screening voor darmkanker. M.i. bestaat er in de vakliteratuur geen enkele studie of richtlijn die dit gebruik als screening voorop stelt. Typisch voorbeeld van de kloof die er vaak bestaat tussen richtlijnen en praktijk, ook in de eerste lijn… Niet gemakkelijk om die gewoontes om te buigen…maar we blijven proberen….door o.a. voordrachten te geven.Antwoord op vraag 2 : De iFOBT heeft de laatste jaren de gFOBT qua studies en resultaten ingehaald en voorbijgestoken. De Nederlandse studie (zie Hup, Holland hup van eergisteren) is hier een mooie illustratie van. Op het laatste Europese Congres In London (november 2009) werd door meerdere experten duidelijk vooropgesteld dat de iFOBT de nieuwe "gouden standaard" is wat betreft de testen voor occult bloed. Het rapport van Domus Medica werd geschreven in 2007 en gepubliceerd in 2008. In twee jaren kan er veel gebeuren, ook wat betreft de opsporing van occult bloed.Gelukkig zijn er stilaan meerdere labo’s die deze test aanbieden.Anderzijds heb ik geen problemen indien men opteert voor de gFOB-test, zoals bv. in het bekroond project van de huisartsen in Buggenhout. Als men het correct uitvoert, d.w.z. 3 x gFOB dan is "any screening better than no screening"….

Betreft: het antwoord op vraag 1Bedankt want op ‘internet’ vind je echt ‘van alles’, ook bij door kankerspecialisten gevalideerde info. Een greep hieruit: CEA wordt aangevraagd als een dokter denkt dat de symptomen van een patiënt mogelijk worden veroorzaakt door kanker. Met behulp van de CEA test kan de arts het stadium en de ernst van de kanker vaststellen.Dit geldt met name voor darmkanker, maar ook voor bijvoorbeeld borst-, long-, lever-, alvleesklier-, maag- en ovariumkanker. Deze tumoren maken echter niet altijd CEA. Ook kan CEA verhoogd zijn als er geen sprake is van kanker, maar als er bijvoorbeeld ontstekingen zijn in deze organen. De test is dus niet specifiek voor kanker en is daardoor ongeschikt voor gebruik in een bevolkingsonderzoek naar kanker.Ook wordt de CEA-waarde gemeten om het effect van de behandeling (chemotherapie of operatieve verwijdering) te kunnen volgen. Als na de behandeling de CEA-waarde weer gaat stijgen, wijst dit op het terugkomen van de tumor.http://www.kiesbeter.nl/medischeinformatie/cea/cea/nvkc/BloedonderzoekNaast een algemeen bloedonderzoek, wordt ook uitgebreid onderzoek gedaan om vast te stellen of er sprake is van dikkedarmkanker. Hiervoor wordt het CEA-gehalte in het bloed bepaald. Sommige gezwellen produceren deze stof (carcino-embryonaal-antigeen). Hoe hoger het CEA-gehalte, hoe uitgebreider de dikkedarmkanker is. http://www.maagdarmlever.nl/content/darmklachten/dikke-darmkanker-diagnose.aspBloedonderzoekNaast routine bloedonderzoek wordt ook een speciaal bloedonderzoek gedaan naar het CEA-gehalte in het bloed. Sommige gezwellen in de dikke darm produceren CEA (carcino-embryonaal antigeen), een stof die in het bloed is op te sporen. Een verhoogd CEA-gehalte kan een aanwijzing zijn voor mogelijke dikke-darmkanker.http://www.e-gezondheid.be/informatie-dikke-darm-kanker/ziekten-aandoeningen-2-414-4074.htmWanneer de arts vermoedt dat zijn patiënt darmkanker heeft, nadat hij of zij de patiënt onderzocht en ondervraagd heeft, moeten er verschillende onderzoeken gebeuren om de diagnose te bevestigen:CEA dosering (carcino-embryonair antigeen)Het gaat om een stof die van nature in in het bloed, maar die bepaalde kankers (waaronder dikkedarmkanker) in overvloed aanmaken. In het medisch jargon heet een dergelijke stof tumormerker. De dosering gebeurt door bloedafname. Als de diagnose kanker luidt, vraagt de huisarts andere onderzoeken aan om de ontwikkelingsgraadvan het gezwel vast te stellen.heel kleine hoeveelheden aanwezig is. (p. 15-16)http://www.cancer.be/images/publicaties/verschillende-soorten-kanker/3.1.13-dikkedarmkanker.pdfBloedonderzoek kan zinvol zijn bij het stellen van de diagnose. De spiegel van het carcino-embryonaal antigeen (CEA) in het bloed is bij 70% van de patiënten met rectumcolonkanker hoog. Als de CEA-spiegel voorafgaand aan een operatie om het kankergezwel te verwijderen hoog is, kan deze spiegel na afloop van de ingreep gedaald zijn. Als dit het geval is, kan deze spiegel bij opeenvolgende controles worden gemeten. Een spiegelverhoging geeft dan aan dat de kanker is teruggekeerd. Er zijn twee andere, met carcino-embryonaal antigeen vergelijkbare antigenen die ook kunnen worden bepaald, namelijk CA 19-9 en CA 125.http://www.merckmanual.be/content.html?pid=2&hid=113&oid=1465&redirectnext=1&redirect=1OnderzoekUw huisarts zal eerst naar uw klachten vragen en u vervolgens lichamelijk onderzoeken. Hierbij hoort ook een rectaal onderzoek, waarbij de arts met een vinger via de anus de binnenkant van de endeldarm bevoelt. Vervolgens zal hij uw ontlasting doorsturen voor onderzoek in een laboratorium. Kan de huisarts geen verklaring voor uw klachten vinden terwijl u deze wel blijft houden of vermoedt hij dikkedarmkanker of een andere aandoening, dan zal hij u doorsturen naar een internist of maag-darm-lever-arts (gastro-enteroloog).De gastro-enteroloog zal u ook lichamelijk onderzoeken en nog meer onderzoeken (laten) doen om een juiste diagnose te kunnen stellen, zoals:• BloedonderzoekNaast een algemeen bloedonderzoek wordt een speciaal onderzoek gedaan om te zien of er sprake is van dikke darmkanker. Hierbij wordt het CEA-gehalte (carcino-embryonaal-antigeen) van het bloedbepaald. Sommige gezwellen produceren deze stof. Hoe meer CEA in het bloed, des te uitgebreider de ziekte.http://www.surgery.ugent.be/media/Dikke_darmkanker_LR.pdf4. Hoe wordt de diagnose gesteld Indien de huisarts het vermoeden heeft dat er sprake is van darmkanker zal hij gerichte vragen stellen en onderzoek uitvoeren (zoals rectaal onderzoek). …Bloedtest Een belangrijk onderzoek is het bepalen van een specifiek eiwit (Carcino Embryonaal Antigeen = CEA). Een hoog gehalte aan CEA kan op darmkanker wijzen.http://www.kankerregistratie.nl/uploaded/FILES/IKW/Verpleegkundige%20Zorg/bw/Supplement%20dikke%20darmkanker%20dec%202006.pdfDe volgende onderzoeken kunnen uitwijzen of u darmkanker heeft: • Endoscopie • Röntgenonderzoek van de dikke darm • Endo-echografie • Bloedonderzoek….Bloedonderzoek Het laboratoriumonderzoek omvat onder andere het HB, Fe, ferritine en nierfunctiebepalingen. Ook wordt een speciaal bloedonderzoek gedaan. Hierbij kijkt men naar het zogenoemde CEA-gehalte in het bloed. Sommige kwaadaardige tumoren in de dikke darm produceren CEA (= carcino-embryonaal antigeen), een stof die in het bloed terechtkomt. Door het CEA-gehalte voor en na de behandeling met elkaar te vergelijken, kan men de reactie van de ziekte op de behandeling beoordelen.http://www.umcutrecht.nl/subsite/cancercenter/Patienten/Soorten-kanker/Darmkanker/Vaststellen-van-darmkanker-in-het-UMC-Utrecht/Onderzoeken.htmBij het vermoeden van darmkanker wordt gezocht naar de stof CEA (carcino-embryonaal antigeen). Deze stof wordt geproduceerd door bepaalde tumoren in de dikke darm.http://www.kankerwiehelpt.nl/default.asp?V_ITEM_ID=761Correctere info: Als de diagnose darmkanker gesteld is, willen de artsen weten in welk stadium de ziekte zich bevindt; dat helpt hen mee de behandeling te bepalen. Daarom volgen nog één of meer van de volgende onderzoeken: bloedtesten, een röntgenfoto van de longen, een echografie van de lever, een CT-scan (computertomografie, zeer gedetailleerde röntgenfoto’s van het lichaam), een KST (kernspintomografie, in het Engels MRI of magnetic resonance imaging, beelden van het inwendige van het lichaam gemaakt met een sterke magneet en radiogolven). Bij kanker van de endeldarm wordt meestal ook nog een echo-endoscopie gedaan. … Deel van de nazorg is een geregelde medische controle (bloedafname, echografie van de lever, röntgenonderzoek van de longen, coloscopie, eventueel een CT-scan), vooral met de bedoeling een mogelijk herval zo snel mogelijk op te sporen en te behandelen. In het bloed kan onder andere het CEA-gehalte bepaald worden (carcino-embryonaal antigeen), een stof die darmtumoren kunnen afscheiden in het bloed. Het CEA-gehalte kan een aanwijzing geven van een mogelijke terugkeer van de tumor.http://www.tegenkanker.be/node/447Screening naar kanker Veel mensen denken dat door een bloedonderzoek te laten doen, de dokter kan uitmaken of je kanker hebt. Dit is uiteraard niet zo .De meerderheid van de tumormerkers wordt niet alleen door kankercellen geproduceerd, maar ook door gezonde cellen. Enkel voorbeelden zijn calcitonine bij de medullaire kanker van de schildklier, het Carcino-Embryonaal Antigen (CEA) bij kankers van rectum en colon, het Prostaat Specifiek Antigeen (PSA) bij prostaatkanker en het Humaan Chorion Gonadotropine (HCG) bij het choriocarcinoom.Tumormerkers zijn niet 100% gevoelig en niet 100% specifiek. Dit betekent dat ze niet altijd en niet uitsluitend aantoonbaar zijn bij patiënten die een bepaalde tumor hebben. Tumormerkers hebben enkel hun nut bewezen bij het opvolgen van kankers, niet bij screening en diagnose.Op basis van een éénmalige bepaling kan geen conclusie worden getrokken. Opeenvolgende bepalingen zijn noodzakelijk.…Ook is er de CEA test die darmkanker zou moeten detecteren .Maar in veel gevallen van darmkanker tekent deze test niet en anderzijds is hij verhoogd bij goedaardige factoren :• Mannelijk geslacht • Overgewicht • Hogere leeftijd • Alcoholconsumptie • Roken van sigaretten • Longinfecties of emfyseem • Leverziekten • Maagulcus • Colitis ulcerosa of de ziekte van Crohn • Pancreatitis • Goedaardige aandoeningen van de borstenEen hoge CEA waarde kan echter meestal niet door een goedaardige aandoening verklaard worden.De CEA wordt wel gebruikt om de evolutie van de tumor te volgen.Zo zullen twee opeenvolgende CEA-waarden boven de startwaarde wijzen op progressie van de ziekte en zijn een indicatie dat de behandeling moet veranderd worden.http://www.lucdekervel.be/lucdekervel/view/nl/727-Screening+naar+kanker.htmlBloedonderzoekingenCEA ( carcino-embryonaal antigeen)Algemeen -niet voor screening (lage sensitiviteit en specificiteit)-hoge CEA preoperatief : kans op hoger stadium van de ziekte-oplopend CEA : levermeta?, extralever recidief?voor testen -geïsoleerde metastase in de lever geeft CEA stijging en wanneer curatieve resectie kan plaats vinden isdeze bepaling zinvol (Bruinvels DJ Ann Surg 1994)tegen testen -30% van CRC produceert geen CEA-er zijn geen studies die door CEA testen betere kwaliteit van leven geeft-CEA bepalen is niet kost effectief (tegenstrijdige studieresultaten hierover)Bloedonderzoekingen(2)• dus CEA bepaling is controversieel ( 2 stromingen)*CEA elke 3 maanden tot 2 jaar (st II-III) ASCO 1999*CEA alleen bepalen wanneer een metastase resectie een interessanteoptie is ( Berman JM, Lancet 2000, Bast RC jr J Clin Oncol 2001)wanneer gestegen : evaluatie voor metastase-echografie abdomen (CT abdomen + CT klein bekken)-radiografie van de longen-colonoscopie-NMR voor lokaal recidief rectum?-PET scanning ?http://v2.iridiumkankernetwerk.be/Generic/Document/28416174244531_Dr_P_H_Steger_Belang_van_nacontrole_van_patienten_met_curatief_behandelde_colorectale_kanker.pdfvaststelling: Ik zeg niet dat je een erg assertieve patiënt moet zijn om je tegen nutteloze onderzoeken te verzetten en vrij stevig in jouw schoenen staan om geen verkeerde diagnose ‘aangenaaid’ te krijgen. Ik zeg wel dat bij al dan niet door de overheid georganiseerde of toegelaten bevolkingsonderzoeken het vastleggen van kwaliteitscriteria’s en vooral kwaliteitscontroles belangrijk zijn. Idem dito voor het GMD en het preventieluik. Als daar geen kwaliteitscriteria’s en controles zijn dan is GMD de afkorting van Grabbelen, Manipuleren en Dom houden. Re: Dat toont aan hoe belangrijk aanbevelingen, richtlijnen en Oncologische handboeken dienen aangepast te worden.Interessante presentatie (vooral dia nrs 22 en 23) http://www.cma.be/Portals/0/symposia/2009-11-14/5%20dikkedarmkankerscreening%20paulpelckmans2009-11-14b.pdfIk neem aan dia nr 15 geen afbeelding is van een ‘rectaal onderzoek’, want verkeerde vinger :-)Re ‘any screening better than no screening’ Ik begrijp deze uitspraak wel, maar ik deel ze niet. Bij bevolkingsonderzoeken (door de overheid georganiseerde of toegelaten opsporingsacties) worden andere criteria (o.m. financiële) in rekening gebracht. Bovendien is er meer aandacht voor registratie, opvolging en herhaling van de gebruikte test(en). Bij andere onderzoeken (soms ook ‘wilde’ screening genoemd) ben je meer overgeleverd aan de ‘kunde’ van jouw huisarts en van de anderen waarop hij beroep doet. Hiermee wil ik niet zeggen dat een onderzoek buiten een bevolkingsonderzoek geen zin en nut kan hebben. Ik wil alleen aandacht vragen voor het volgende: een ernstig opsporingsonderzoek naar darmkanker is toch wel ‘ietske’ meer dan het opsturen van drie ‘pottekes kak’ naar een labo voor verder onderzoek. Over de ‘evidence’ en de ‘quality’ van de ‘medecine’ is er dan, vanuit patiëntenperspectief, te veel ‘occultheid’. Voor het overige vind ik jullie initiatief echt prachtig !!!

Heb 2003 darmkanker gehad met chemo en narigheden.Nu moet ik terug voor naonderzoek .het probleem bij mij is van zodra in de vloeistof zie die ik moet drinken moet ik overgeven en krijg ik niets binnen.Het onderzoek is nu uitgesteld tot sepyember.Ik ben nu al ziek als ik eraan denk.Is er voor mij een andere oplossng.Ik heb geen probleem met het onderzoek zelf,alleen dat drinken?

<html><head><style type="text/css"><!– DIV {margin:0px;} –></style></head><body><div style="font-family:’times new roman’, ‘new york’, times, serif;font-size:14pt"><div>Jammer dat de voorbereiding bij jou zo moeilijk verlopen is. Misschien proberen om met enerzijds enkele dagen meer restenarme voeding en anderzijds produkten zoals Prepacol en/of Moviprep (minder grote volumes) toch een propere darm te krijgen. Eventueel kan men de dag van het onderzoek ‘s morgens nog een klysma (lavement) met lauw water geven. Hoop dat je er dan minder tegen op ziet. Je arts zal je wel willen helpen. vriendelijk groeten.</div><div style="font-family:times new roman, new york, times, serif;font-size:14pt"><br><div style="font-family:times new roman, new york, times, serif;font-size:12pt"><font size="2" face="Tahoma"></div></div></div></body></html>

Ga om de 3jaar het onderzoek valt mee maar die drankjes die je moet drinken niet te doen maar ga tosh om de 3jaar mama gestorven aan darmkanker.

Ga om de 3jaar ma gestorven aan darmkanker het onderzoek gaat maar dat drinken niet te doen hebben ze daar nog niet iets anders voor.grtjs.

Stoelgangtest gedaan en bloed gevonden. CEA in bloedonderzoek was normaal. Al lang pijn in onderbuik en lage rug maar artsen beweerden altijd dat het van mijn rug kwam. Maar nu ben ik bang dat er toch iets mis is. Morgen afspraak internist maken. Zo bang :-(

Goeiemorgen ,
Ik zit in het eerste stadium van het onderzoek en moest mijn stoelgang binnen brengen , toen ik met het schubje van desbetreffend potje een staal wou nemen van mijn behoefte (kak) hing deze aan elkaar . Er kwam ong. 5cm mee naar boven vanuit de wc pot. Dit heb ik in het potje gedaan en gisteren 27/11/ ’18 binnen gebracht , kheb het nogmaals gecontroleerd in het potje en de samenstelling was iets hards waar je met het schubke niet door geraakte en hing aan elkaar. Wat dit is geweest zal het onderzoek wss wel uitwijzen maar ik vond het toch schrikwekkend om deze vaststellingen te doen. Het laatste half jaar slaap ik ook heel slecht en word ik op de meest onmogelijke uren s’nachts wakker , heeft dit daar ook iets mee te maken weet ik niet.